Thursday 30 April 2020

AN ACCOUNT OF SWYAMANTAKA JEWEL | HARIVAMSA PARVA SECTION - 38

CHAPTER XXXVIII

(AN ACCOUNT OF SWYAMANTAKA JEWEL)

Jambavan makes over Syamantaka jewel and Jambavati to krishna

VAISHAMPAYANA said: - Bhajamāna's son was Viduratha, the foremost of car-warriors. The heroic Rājādhideva was Viduratha's son (1). Rājādhideva had a number of highly powerful sons, namely the powerful Datta, Atidatta, Shonāswa, Swetavāhana, Shami, Dandasharmā, Dattashatru and Shatrujit. They had two sisters by name Shravanā and Shravishtha (2-3). Shami's son was Pratikshtra whose son was Swayambojā and whose son was Hridika (4). His sons were of dreadful prowess. Of them Kritavarmā was the eldest and Shatadhanwā was the second (5). The celestial saint Chyāvana begat for him four sons and two daughters. The sons were Vishak, Vaitarana, Suvāntā and Adhidānta. The daughters were Kamadā and Kāmadantikā (6).



Kamvalavarhisha had a learned son named Devavān who had three sons namely Asamouja, Veera and Nāsamoujā (7). Asamouja had no issue and therefore Andhaka conferred on him his three sons nameIy Sudangstra, Suvāhu and Krishna (8). These and various others members of the Andhaka family have been described to you. He, who daily meditates upon Andhaka family, forsooth gets his family multiplied. Krousthu had two wives, Gāndhāri and Mādri (9-10). Gāndhāri gave birth to the highly powerful Anamitra and Mādri gave birth to Yudhājit and Devamidusha (11). Anamitra was ever irrepressible and subduer of his enemies. His son was Nighna who had two sons Prasena and Satrājit both of whom were subduers of hostile armies. Living in the city of Dwarkā Prasena obtained from the ocean the peerless celestial jewel called Swyamantaka. The sun was his friend as valuable as his life (12-14). Once on a time after the expiration of the night that foremost of car-warriors, ascending, his chariot went to the bank of the ocean for bathing and worshiping the sun (15). When he worshipped the god of rays the invisible lord Vivaswān appeared in effulgence before him (16). Thereupon the king said to the Lord Vibhākarā before him: - "O lord of rays, I see thee although before me in thy same circular effulgent form as I always behold thee in the sky. Thou hast appeared before me as a friend but what special favour have I got" (17-18)? Hearing this, the lord took out from his neck the peeress jewel Swyamantaka and gave it to him (19). Thereupon the king saw him in his form. Seeing him he was pleased and conversed with him for a moment (20). While Vivaswān was about to go away the king again said to him: - "O lord, it behoveth thee to confer upon me this jewel with which thou dost always light the worlds" (21). Thereupon Bhāskara gave him the jewel Swyamantaka. Holding it the king entered his own city (22). All the people followed him thinking that the sun was going. Filling all the citizens with wonder the king entered the inner appartment (23). The king Satrājit, with great delight, conferred that peerless celestial jewel Swyamantaka on his brother Prasena (24). That jewel used to produce gold in the palace of Vrishnis and Andhakas. (By its power) the god of rains used to pour shower in due season and there was no fear of disease (25). Govinda grew desirous of acquiring that peerless jewel Swyamantaka from Prasena. Although capable he did not take it by force or pilfer it (26). Once on a time adorned with that jewel Prasena went out a-hunting. He was, for that Swyamantaka, slain by a wild lion (27). Killing that flying lion a highly powerful bear took that jewel and entered into his den (28).

Hearing of the death of Prasena, all the members of Vrishni and Andhaka families entertained suspicions against Krishna, because they knew that he had a fancy for that jewel (29). Knowing their suspicion and thinking that he himself was innocent the virtuous-souled Krishna, resolving 'I must bring the jewel' set out for the forest where Prasena went for hunting. Following his foot-steps along with his followers and ransacking the mountains Rikshavan and Vindhya the great Krishna was stricken with fatigue. He then saw Prasena and his horse killed there but did not find the jewel. He then saw near Prasena the lion killed by the bear. It was surmised by the footsteps. Following them he searched for the den of the running bear (30-34). He heard the voice of a female in the huge den of that bear. A nurse was giving play with that jewel to Jamvavān's son and saying "do not weep" (35).

THE NURSE said: - "The lion killed Prasena and he has been killed by Jamvavān. Therefore, O my good boy, do not weep. This Swyamantaka belongs to you" (36).

Thereupon keeping all the Yadavas with Baladeva at the mouth of the den and displaying a beautiful form and voice Krishna, with Sharnga bow, silently entered into it. And having entered there by force the Lord beheld the bear (37-38). Govinda wrestled with Jamvavan in that den for twenty-one days (39). After Krishna had entered the den all the Yadavas, headed by Baladeva, returned to Dwarka and announced that he had been slain (40).

Having vanquished the highly powerful Jāmvavān he married the most beloved daughter of the king of bears by name Jamvavati and took away the jewel for clearing himself (of the charge) (41). Then saluting the king of Rikshas he came out of the den. Enveloped with great beauty, he, afterwards, returned to the city of Dwarkā (42). Having thus brought the jewel and cleared himself of the charge he handed over Swyamantaka to Satrājit in an assembly of the Sātwatas (43). Having thus acquired the jewel Swyamantaka Krishna, the slayer enemies, who had been accused of a false charge, cleared himself of the guilt (44).

Satrājit had ten wives who gave birth to a hundred sons. Of them three were well-known. Bhangakara was the eldest, the heroic Bātapati was the second, and Viyatsnāta was the third. O king, he had three daughters well-known in all the quarters (45-46). They were Satyabhāmā, the most excellent of women, Bratini, of firm vows and Praswāpini. Sātrajit married them all with Krishna (47). Bhangakara had two sons, the foremost of men, Sibhāksha and Nāreya. Both of them were accomplished, and well-known for their beauty (48). Mādri's son Yudhājit had a son by name Vrishni. He had two sons, Shaphalkā and Chitraka (49). Shaphalka married the daughter of the King of Kashi. Her name was Gāndini and her father used to give away a cow every day(50). She gave birth to the great Akrura who was fond of guests and performed sacrifices accompanied with profuse gifts, Upasanja, Mangu, Mridura, Arimejaya, Girikshipa, Upiksha, Shatruhā, Arimardana, Dharmabhrit, Yatidharmā, Gridhra, Bhojā, Andhaka, Suvāhu and Prativāhu and to a beautiful daughter by name Sundari. That beautiful girl was the queen of Virutashwa, was endued with beauty and youth and was charming anto all (51-54). O descendant of Kuru,  Akrura begat on Ugraseni two sons, Sudeva and Upadeva, who were both powerful like the celestials (55). Chitraka had many sons, namely, Prithu, Viprithu, Aswagriva, Ashwavāhu, Supārshwa, Gaveshi, Aristhnemi, Aswa, Sudharmā, Dharmabhrit, Suvāhu and Vahuvāhu and two daughters by name Shravishthā and Shravanā. He, who reads of this false accusation against Srikrishna, suffers from no such thing in his life (56-58).

Source: https://archive.org/details/AProseEnglishTranslationOfHarivamsh

Previous | Source | Tamil Translation | Next

Labels

அக்ரூரன் அக்னி அங்கிரஸ் அசமஞ்சன் அதிதி அதிரதன் அநிருத்தன் அந்தகன் அரிஷ்டன் அருந்ததி அர்ஜுனன் அனு அஜபார்ஷன் அஜமீடன் அஸ்தி ஆபவர் ஆயு ஆரியா தேவி ஆஹுகன் இந்திரன் இளை உக்ரசேனன் உக்ராயுதன் உசீநரன் உதங்கர் உத்தவர் உபரிசரவசு உமை உல்பணன் உஷை ஊர்வசி ஊர்வர் ஏகலவ்யன் ஔர்வர் கக்ஷேயு கங்கை கசியபர் கண்டரீகர் கண்டாகர்ணன் கண்டூகன் கதன் கபிலர் கமலாதேவி கம்ஸன் கருடன் கர்க்கர் கர்ணன் காதி காந்திதேவி கார்த்தவீர்யார்ஜுனன் காலநேமி காலயவனன் காலவர் காளியன் கிருஷ்ணன் குசிகன் குணகன் குணவதி கும்பாண்டன் குரோஷ்டு குவலயாபீடம் குவலாஷ்வன் கூனி கைசிகன் கைடபன் கோடவி சகடாசுரன் சக்ரதேவன் சங்கன் சததன்வன் சத்யகர்ணன் சத்யகர்மன் சத்யபாமா சத்ருக்னன் சத்வதன் சந்தனு சந்திரவதி சந்திரன் சம்பரன் சரஸ்வதி சனத்குமாரர் சன்னதி சாணூரன் சாத்யகி சாந்தீபனி சாம்பன் சால்வன் சிசுபாலன் சித்திரலேகை சித்திராங்கதன் சிருகாலன் சிவன் சுக்ரன் சுசீமுகி சுநாபன் சுனீதன் சூரன் சூரியன் சைசிராயணர் சௌதி டிம்பகன் தக்ஷன் தசரதன் தந்தவக்ரன் தமகோஷன் தரதன் தன்வந்தரி தாரை திதி திதிக்ஷு திரிசங்கு திரிவிக்ரை திருமிலன் திரையாருணன் திலீபன் திவோதாஸன் துந்து துந்துமாரன் துருவன் துர்வாசர் துஷ்யந்தன் தூம்ரவர்ணன் தேவகன் தேவகி தேவாவ்ருதன் தேனுகன் நந்தன் நந்தி நரகாசுரன் நரசிம்மன் நஹுஷன் நாரதர் நாராயணன் நாராயணி நிகும்பன் நிசுந்தன் நித்ராதேவி நீபன் பஞ்சஜனன் பத்மாவதி பத்ரன் பப்ரு பயோதன் பரசுராமர் பரதன் பரத்வாஜர் பலராமன் பலி பாணன் பார்வதி பானு பானுமதி பிரதீபன் பிரத்யும்னன் பிரபாவதி பிரமர்த்தனன் பிரம்மதத்தன் பிரம்மன் பிரலம்பன் பிரவரன் பிரஸேனன் பிரஹலாதன் பிராசேதஸ் பிராப்தி பிருது பிருதை பிருஹதாஷ்வன் பிருஹஸ்பதி பீஷ்மகன் பீஷ்மர் புதன் புரூரவன் பூதனை பூமாதேவி பூரு பூஜனி பௌண்டரகன் மதிராதேவி மது மதுமதி மயன் மனு மஹாமாத்ரன் மாயாதேவி மாயாவதி மார்க்கண்டேயர் மித்ரஸஹர் முசுகுந்தன் முரு முருகன் முஷ்டிகன் யசோதை யது யயாதி யுதிஷ்டிரன் ரஜி ராமன் ருக்மவதி ருக்மி ருக்மிணி ரேவதி ரைவதன் ரோஹிணி லவணன் வசிஷ்டர் வராகம் வருணன் வஜ்ரநாபன் வஸு வஸுதேவன் வாமனன் வாயு விகத்ரு விசக்ரன் விதர்ப்பன் விப்ராஜன் விப்ருது வியாசர் விரஜை விருஷ்ணி விஷ்ணு விஷ்வாசி விஷ்வாமித்ரர் விஷ்வாவஸு விஸ்வகர்மன் வேனன் வைசம்பாயனர் வைவஸ்வத மனு ஜயந்தன் ஜராசந்தன் ஜனமேஜயன் ஜனார்த்தனன் ஜஹ்னு ஜாம்பவான் ஜியாமோகன் ஜ்வரம் ஸகரன் ஸத்யபாமா ஸத்யவிரதன் ஸத்ராஜித் ஸத்வான் ஸஹஸ்ரதன் ஸ்ரீதாமன் ஸ்ரீதேவ ஸ்வேதகர்ணன் ஹம்சன் ஹயக்ரீவன் ஹரி ஹரியஷ்வன் ஹரிஷ்சந்திரன் ஹிரண்யகசிபு ஹிரண்யாக்ஷன்