Monday, 21 June 2021

AN ACCOUNT OF PIRTHU AND THE CHURNING OF THE OCEAN | BHAVISHYA PARVA SECTION - 26

CHAPTER XXVI

(AN ACCOUNT OF PIRTHU AND THE CHURNING OF THE OCEAN)

churning-of-milk-ocean

Janamejaya said:—O Brahman, when egoism and ignorance thus prevailed all over the world what did the people do (1)?

Vaishampāyana said:—In order to look after the work of adminstration Prajāpati, along with the Rishis, installed Vena's son Prithu on the throne (2). When the Tretā Yuga set in the people spoke amongst themselves:—"He is our most excellent king born (3). He will grant us livelihood, protect the Brāhmanas and all creatures in satisfaction of duties entrusted to him by the Lord" (4).

In the meantime, exhausted with the practice of various religious regulations the gods were taking rest on the table land of the mount Gandhamādana (5). Thereupon when the spring set in gods and Dānavas, smelling fragrance from all sides, were highly pleased. They thought:—"The fragrance of flowers scattered by the wind is highly charming and delightful therefore the fragrance of every earthly object is most excellent." Smelling that fragrance the Daityas were a little surprised in the beginning. Afterwards being delighted they attained to most excellent felicity (6–8). Excited with that smell they all said in a body: "Such is the power of every flower: we do not know what will be its fruit (9). Various modes of action are to be ascertained by inference. By the power of this understanding men perform auspicious and inauspicious deeds (10). With the powerful mount Mandara capable of assuming forms at will we will grind the herbs in water[1] (11). We will churn the ocean with great force, drink ambrosia and in a body make ourselves ready for destroying Avidyā or ignorance (12). The great force Vishnu, whom we worship, will be our guide (in Yoga); and although living with Ripus (passions) still we will conquer them and enjoy Dyuloka and Bhurloka (13). With roots, leaves, branches, flowers and fruits[2] we will carry ambrosia to earth. (14)". Having spoken thus about the shaking of the mount Mandara the Daityas extracted all the herbs grown on the mount Gandhamādana. And then they ran for uprooting the mount Mandara and agitated the earth. The Dānavas, born in the race of Danu, could not uproot the mount Mandara. Their knees bruised they fell down into the hollow of the mountain (15–17).

[1] The esoteric meaning is:—The mount Mandara means true understanding; Payas means Jnana or knowledge and Oshadhis—bodily attachment. The meaning is that by means of true understanding we will drown bodily attachment in true knowledge.

[2] That is, being united with father, wife, brothers, children etc.

Thereupon having dissipated their sins through ascetic penances and controlled their self through proper understanding they bent their heads down and sought refuge with Ishwara (18). Informed of their mental desire the omniscient and self-controlled Brahmā, who can go every where for the well-being of all the worlds, said in an invisible voice (19-20). "Let the Adityas, Vasus, Rudras, Maruts, gods, Yakshas, Gandharvas and Kinnaras be united and uproot the mount Mandara and possess the herbs the very essence of the Himalaya" (21–23). Hearing those words in the presence of all, the Daityas, endued with the strength of arms, multiplied themselves into many with mind and words near the ocean of salt of water where Pushkara was placed by all the Devas and Dānavas (24-25). Having converted the mount Mandara into the churning rod and Vāsuki into chord they churned the ocean of salt water with the herbs for thousands of years. With the mixture of water and herbs arose ambrosia in the form of milk (26–27). Possessed by avarice and anger the Asuras pilfered that ambrosia. Thereafter arose Dhanwantari, wine, Sree, Koustava jewel, the clear moon, the beautiful horse Ucchaishravā and then milk. In order to take it the Devas said to Rāhu:—"None, amongst the Daityas and Danāvas, has drunk this ambrosia."

Thereupon with discus Hari cut off Rāhu's head. Earth himself snatched away from Indra's hand that nectar-like Jnāna which even the departed manes and Munis have not enjoyed perpetually. Urged on by the Vedic phrases and accepted the discipleship the Earth stole away that nectar of knowledge (28–32).

Source: https://archive.org/details/AProseEnglishTranslationOfHarivamsh

Previous | Source | Tamil Translation | Next

Labels

அக்ரூரன் அக்னி அங்கிரஸ் அசமஞ்சன் அதிதி அதிரதன் அநிருத்தன் அந்தகன் அரிஷ்டன் அருந்ததி அர்ஜுனன் அனு அஜபார்ஷன் அஜமீடன் அஸ்தி ஆபவர் ஆயு ஆரியா தேவி ஆஹுகன் இந்திரன் இளை உக்ரசேனன் உக்ராயுதன் உசீநரன் உதங்கர் உத்தவர் உபரிசரவசு உமை உல்பணன் உஷை ஊர்வசி ஊர்வர் ஏகலவ்யன் ஔர்வர் கக்ஷேயு கங்கை கசியபர் கண்டரீகர் கண்டாகர்ணன் கண்டூகன் கதன் கபிலர் கமலாதேவி கம்ஸன் கருடன் கர்க்கர் கர்ணன் காதி காந்திதேவி கார்த்தவீர்யார்ஜுனன் காலநேமி காலயவனன் காலவர் காளியன் கிருஷ்ணன் குசிகன் குணகன் குணவதி கும்பாண்டன் குரோஷ்டு குவலயாபீடம் குவலாஷ்வன் கூனி கைசிகன் கைடபன் கோடவி சகடாசுரன் சக்ரதேவன் சங்கன் சததன்வன் சத்யகர்ணன் சத்யகர்மன் சத்யபாமா சத்ருக்னன் சத்வதன் சந்தனு சந்திரவதி சந்திரன் சம்பரன் சரஸ்வதி சனத்குமாரர் சன்னதி சாணூரன் சாத்யகி சாந்தீபனி சாம்பன் சால்வன் சிசுபாலன் சித்திரலேகை சித்திராங்கதன் சிருகாலன் சிவன் சுக்ரன் சுசீமுகி சுநாபன் சுனீதன் சூரன் சூரியன் சைசிராயணர் சௌதி டிம்பகன் தக்ஷன் தசரதன் தந்தவக்ரன் தமகோஷன் தரதன் தன்வந்தரி தாரை திதி திதிக்ஷு திரிசங்கு திரிவிக்ரை திருமிலன் திரையாருணன் திலீபன் திவோதாஸன் துந்து துந்துமாரன் துருவன் துர்வாசர் துஷ்யந்தன் தூம்ரவர்ணன் தேவகன் தேவகி தேவாவ்ருதன் தேனுகன் நந்தன் நந்தி நரகாசுரன் நரசிம்மன் நஹுஷன் நாரதர் நாராயணன் நாராயணி நிகும்பன் நிசுந்தன் நித்ராதேவி நீபன் பஞ்சஜனன் பத்மாவதி பத்ரன் பப்ரு பயோதன் பரசுராமர் பரதன் பரத்வாஜர் பலராமன் பலி பாணன் பார்வதி பானு பானுமதி பிரதீபன் பிரத்யும்னன் பிரபாவதி பிரமர்த்தனன் பிரம்மதத்தன் பிரம்மன் பிரலம்பன் பிரவரன் பிரஸேனன் பிரஹலாதன் பிராசேதஸ் பிராப்தி பிருது பிருதை பிருஹதாஷ்வன் பிருஹஸ்பதி பீஷ்மகன் பீஷ்மர் புதன் புரூரவன் பூதனை பூமாதேவி பூரு பூஜனி பௌண்டரகன் மதிராதேவி மது மதுமதி மயன் மனு மஹாமாத்ரன் மாயாதேவி மாயாவதி மார்க்கண்டேயர் மித்ரஸஹர் முசுகுந்தன் முரு முருகன் முஷ்டிகன் யசோதை யது யயாதி யுதிஷ்டிரன் ரஜி ராமன் ருக்மவதி ருக்மி ருக்மிணி ரேவதி ரைவதன் ரோஹிணி லவணன் வசிஷ்டர் வராகம் வருணன் வஜ்ரநாபன் வஸு வஸுதேவன் வாமனன் வாயு விகத்ரு விசக்ரன் விதர்ப்பன் விப்ராஜன் விப்ருது வியாசர் விரஜை விருஷ்ணி விஷ்ணு விஷ்வாசி விஷ்வாமித்ரர் விஷ்வாவஸு விஸ்வகர்மன் வேனன் வைசம்பாயனர் வைவஸ்வத மனு ஜயந்தன் ஜராசந்தன் ஜனமேஜயன் ஜனார்த்தனன் ஜஹ்னு ஜாம்பவான் ஜியாமோகன் ஜ்வரம் ஸகரன் ஸத்யபாமா ஸத்யவிரதன் ஸத்ராஜித் ஸத்வான் ஸஹஸ்ரதன் ஸ்ரீதாமன் ஸ்ரீதேவ ஸ்வேதகர்ணன் ஹம்சன் ஹயக்ரீவன் ஹரி ஹரியஷ்வன் ஹரிஷ்சந்திரன் ஹிரண்யகசிபு ஹிரண்யாக்ஷன்