Thursday 3 September 2020

JARASANDHA'S PROPOSAL TO INVITE KALAYAVANA | VISHNU PARVA SECTION - 109 - 053

CHAPTER CIX

(JARASANDHA'S PROPOSAL TO INVITE KALAYAVANA)

shri-krishna

Vaishampayana said:—After the departure of Vasudeva's son the kings, who had their limbs embellished with ornaments and who were anxious to go to their respective kingdoms, returned to the assembly-hall of Bhishmaka in order to inform (Jarāsandha of their intention) (1). Thereupon king Bhishmaka, the foremost of kings and well-read in moral laws, said to the kings, effulgent like the sun and the moon and seated at ease on beautiful seats (2). "O ye kings, you all know the calamity that will befall the Swayamvara. Do you forgive me for the fruit that is the outcome of my misconduct" (3).

Vaishampāyana said:—Having thus addressed and welcomed duly all the kings, (the king) sent away all the monarchs of Central India and of the East, West and Northern Provinces. Having honored the king Bhishmaka duly in return, those kings, the foremost of men and mighty car-warriors, went away delightedly. Jarāsandha, Sunitha, the energetic Dantavakra, the king of Soubha, the king Mahākurma, Kaishika, all the leading kings of the Pravara race, the royal saint Venudāri, the king of Kashmira all those and other kings of the Deccan remained by Bhishmaka desirous of listening to the mystery.

O monarch, beholding these kings waiting there the powerful king Bhishmaka, with an affectionate heart and grave and cool voice, said to them moral words relating to three-fold objects and embellished with figures.

Bhishmaka said:—"O ye kings, I have acted thus in pursuance of moral words given vent to by you; you should forgive me for we must always abide by moral laws" (4-12).

Vaishampāyana said:—Having thus expressed himself in the concourse of kings, the king Bhishmaka, well-versed in moral laws, again said aiming at his son (13).

Bhishmaka said:—Observing the movements of my son my eyes are agitated with fear; I consider all now as mere boys. He (Krishna) alone is the foremost of Purushas (14). He, the very incarnation of glory, the foremost of the illustrious, the partaker of fame and powerful, has established great fame and the might of his arms in this land of mortals (15). Blessed is Devaki, the foremost of damsels who has conceived as her son the lotus-eyed Krishna, identical with the sum total of beauty, the greatest of all in the three worlds, and adored of all the immortals and who has seen his lotus countenance with her eyes full of affection (16-17.)

Vaishampāyana said:—When the king Bhishmaka gave vent to these words again and again in the midst of the assembled kings the highly effulgent king Shalya said in sweet words (18).

Shalya said:—O slayer of thy enemies, O lord of kings, do not lament for thy son. The Kshatriyas meet either with success or defeat in battle (19). This is the inevitable course and eternal religion of the mortals. Save Baladeva and Krishna what third person can withstand thy highly powerful son in battle? Taking up his bow thy mighty-armed son is alone capable of withstanding the car-warriors and great heroes of the enemy in battle. When by the might of his arms he handles the Bhārgava weapons, difficult of being used even by the celestials what man is capable of bearing it? This Eternal Purusha Krishna is without birth or death (20-23). In this land of mortals even the holder of trident (Siva) cannot defeat him. O Emperor, thy son is well-versed in the true meaning of all the Shastras (24). Knowing Keshava as Ishāna he did not engage in fight with him. It is not that there is none who can defeat him (25). Kālayavana is incapable of being slain by Keshava. With a view to have a son the great Muni Gārgya adored Rudra for twelve years living on powdered iron and practising dreadful and highly difficult penances. Thereat pleased when Shankara offered him a boon Gārgya prayed for a son whom the kings of Mathurā would not be able to slay. Rudra granted him the boon, saying 'so be it' (26-28). Thus by virtue of Rudra's boon, Gārgya's son Kālayavana is unslayable by the kings of Mathura in the battle-field and especially in the city of Mathurā (29). Though Krishna is highly powerful amongst the princes of Mathura still if he comes to battle and fights with him he will be able to defeat him (30). O kings, if you accept my words as becoming and sound, send an emissary to the capital of the king of Yavanas (33).

Vaishampāyana said:—Hearing the words of the highly powerful Shalya the king of Soubha all the leading kings were delighted and said "We will do it" (32). Hearing their words and recollecting those of Brahmā the Emperor Jarāsandha lost heart and said (33).

Jarasandha said:—Alas! formerly, assailed by the fear of a foreign king, all the Chiefs, seeking refuge with me, used to get back their lost kingdoms, servants, army and conveyances (34). Now, on account of their bad feelings towards their lord, they, like unto a damsel, coming in contact with a stranger, are now exciting me to seek another's shelter (35). Alas! even when I, afraid of Krishna, am constrained to seek refuge with another, Destiny alone is powerful. And by no means can any one overcome it (36). O ye kings, it is better for me to die than to seek helplessly the protection of another (king). I shall not therefore seek refuge with any body else (37). I shall give him battle who has been pointed out as my Death by the invisible words, may he be Krishna, or Baladeva, or a man, or some one amongst the immortals (38). Even this is my firm resolution and such is the conduct of a worthy person. I shall not act against it seeking another's protection (39). Even if you be all well disposed he (Krishna) may destroy you all. For your protection I shall send an envoy to him (40), O kings, the messenger should so proceed by the etherial way that Krishna may not put in any impediment. Do ye find out such a person who can go in this way (41). This effulgent king of Soubha is gifted with the prowess of fire, the sun and the moon. In a sunny car let him proceed to the capital of Yavana (42). Let him approach the king of Yavanas as our envoy and communicate to him our quarrel with Krishna. Let him try to bring him over to this assemblage of Chiefs (43).

Vaishampāyana said:—Having thus expressed himself the Emperor Jarāsandha again said to the powerful king of Soubha:—"Do thou depart, O giver of honors and help all these Chiefs (44). Use such tactics that the king of Yavanas may proceed and vanquish Krishna and we may be pleased" (45).

Having thus commanded all and worshipped Bhishmaka duly the Emperor, encircled by his own army, set out for his city (46). Shalya, too, the foremost of kings, having honored all duly, set out by the etherial way in a car, coursing like air (47). Following Jarāsandha to some distance the Deccan Chiefs repaired to their respective cities (48). Thinking of his own evil conduct, of Krathā, Kaishika and Krishna, the king Bhishmaka, along with his own son, entered into his Palace (49). On account of the discomfiture of the kings consequent upon Krishna's arrival and the termination of the Swayamvara the chaste and wise Rukshmini approached her friends and with her face bent down in shame said:—"I tell you truly, I do not wish to be the spouse of any body else save Krishna having lotus eyes" (50-51).

Source: https://archive.org/details/AProseEnglishTranslationOfHarivamsh

Previous | Source | Tamil Translation | Next

Labels

அக்ரூரன் அக்னி அங்கிரஸ் அசமஞ்சன் அதிதி அதிரதன் அநிருத்தன் அந்தகன் அரிஷ்டன் அருந்ததி அர்ஜுனன் அனு அஜபார்ஷன் அஜமீடன் அஸ்தி ஆபவர் ஆயு ஆரியா தேவி ஆஹுகன் இந்திரன் இளை உக்ரசேனன் உக்ராயுதன் உசீநரன் உதங்கர் உத்தவர் உபரிசரவசு உமை உல்பணன் உஷை ஊர்வசி ஊர்வர் ஏகலவ்யன் ஔர்வர் கக்ஷேயு கங்கை கசியபர் கண்டரீகர் கண்டாகர்ணன் கண்டூகன் கதன் கபிலர் கமலாதேவி கம்ஸன் கருடன் கர்க்கர் கர்ணன் காதி காந்திதேவி கார்த்தவீர்யார்ஜுனன் காலநேமி காலயவனன் காலவர் காளியன் கிருஷ்ணன் குசிகன் குணகன் குணவதி கும்பாண்டன் குரோஷ்டு குவலயாபீடம் குவலாஷ்வன் கூனி கைசிகன் கைடபன் கோடவி சகடாசுரன் சக்ரதேவன் சங்கன் சததன்வன் சத்யகர்ணன் சத்யகர்மன் சத்யபாமா சத்ருக்னன் சத்வதன் சந்தனு சந்திரவதி சந்திரன் சம்பரன் சரஸ்வதி சனத்குமாரர் சன்னதி சாணூரன் சாத்யகி சாந்தீபனி சாம்பன் சால்வன் சிசுபாலன் சித்திரலேகை சித்திராங்கதன் சிருகாலன் சிவன் சுக்ரன் சுசீமுகி சுநாபன் சுனீதன் சூரன் சூரியன் சைசிராயணர் சௌதி டிம்பகன் தக்ஷன் தசரதன் தந்தவக்ரன் தமகோஷன் தரதன் தன்வந்தரி தாரை திதி திதிக்ஷு திரிசங்கு திரிவிக்ரை திருமிலன் திரையாருணன் திலீபன் திவோதாஸன் துந்து துந்துமாரன் துருவன் துர்வாசர் துஷ்யந்தன் தூம்ரவர்ணன் தேவகன் தேவகி தேவாவ்ருதன் தேனுகன் நந்தன் நந்தி நரகாசுரன் நரசிம்மன் நஹுஷன் நாரதர் நாராயணன் நாராயணி நிகும்பன் நிசுந்தன் நித்ராதேவி நீபன் பஞ்சஜனன் பத்மாவதி பத்ரன் பப்ரு பயோதன் பரசுராமர் பரதன் பரத்வாஜர் பலராமன் பலி பாணன் பார்வதி பானு பானுமதி பிரதீபன் பிரத்யும்னன் பிரபாவதி பிரமர்த்தனன் பிரம்மதத்தன் பிரம்மன் பிரலம்பன் பிரவரன் பிரஸேனன் பிரஹலாதன் பிராசேதஸ் பிராப்தி பிருது பிருதை பிருஹதாஷ்வன் பிருஹஸ்பதி பீஷ்மகன் பீஷ்மர் புதன் புரூரவன் பூதனை பூமாதேவி பூரு பூஜனி பௌண்டரகன் மதிராதேவி மது மதுமதி மயன் மனு மஹாமாத்ரன் மாயாதேவி மாயாவதி மார்க்கண்டேயர் மித்ரஸஹர் முசுகுந்தன் முரு முருகன் முஷ்டிகன் யசோதை யது யயாதி யுதிஷ்டிரன் ரஜி ராமன் ருக்மவதி ருக்மி ருக்மிணி ரேவதி ரைவதன் ரோஹிணி லவணன் வசிஷ்டர் வராகம் வருணன் வஜ்ரநாபன் வஸு வஸுதேவன் வாமனன் வாயு விகத்ரு விசக்ரன் விதர்ப்பன் விப்ராஜன் விப்ருது வியாசர் விரஜை விருஷ்ணி விஷ்ணு விஷ்வாசி விஷ்வாமித்ரர் விஷ்வாவஸு விஸ்வகர்மன் வேனன் வைசம்பாயனர் வைவஸ்வத மனு ஜயந்தன் ஜராசந்தன் ஜனமேஜயன் ஜனார்த்தனன் ஜஹ்னு ஜாம்பவான் ஜியாமோகன் ஜ்வரம் ஸகரன் ஸத்யபாமா ஸத்யவிரதன் ஸத்ராஜித் ஸத்வான் ஸஹஸ்ரதன் ஸ்ரீதாமன் ஸ்ரீதேவ ஸ்வேதகர்ணன் ஹம்சன் ஹயக்ரீவன் ஹரி ஹரியஷ்வன் ஹரிஷ்சந்திரன் ஹிரண்யகசிபு ஹிரண்யாக்ஷன்