Saturday, 19 December 2020

THE DESTRUCTION OF VAJRANABHA | VISHNU PARVA SECTION - 154 - 098

CHAPTER CLIV

(THE DESTRUCTION OF VAJRANABHA)

Pradyumna killing Vajranabha

Vaishampāyana said:—Thereupon after the sun, the eye of the world, had risen for three Muhurttas the deity Hari came there riding on Garuda, the enemy of the serpents (1). O descendant of Kuru, the king of birds Garuda, coursing more quickly than even the swans, air and the wind, went to Sakra in the etherial region (2). Coming near Vāsava, the lord Krishna duly blew the conch Panchajunya which increased the fear of the Daityas (3). Hearing that sound Pradyumna, the slayer of his enemies, came near His father Keshava who said to him "Speedily kill Vajraalbha" (4). Afterwards he again said to him "Go there on Garuda's back" Saluting the foremost of celestials Indra and Upendra he did so. O emperor Bhārata, riding on Garuda, fleet like the mind Pradyumna approached his great rival Vajranābha (5–6). Seated on Garuda firmly the the heroic Pradyumna, well read in the use of all weapons, struck Vajranābha (7). The highly powerful Vrajranābha was wounded on the breast with a club by the high-souled Krishna's son seated on Garuda. That Daitya hero, sorely mailed by Pradyumna with his club, lost consciousness; and bewildered like one dead he vomitted blood again and again (9). Thereat Krishna's son, irrepressible in battle, told him "Be consoled". Thereupon on regaining his consciousness in a moment the heroic Vajranabha said to Pradyumna:—"Well done! Oh highly powerful Yadava. By your prowess you have become an illustrious enemy of mine. Now is the time for me to strike you in return; wait here firmly (10-11)." Saying this and roaring like a hundred clouds the king of Daityas discharged, with great force, a huge club adorned with bells. (12). O king wounded sorely on his forehead with that club that foremost of Yadus, Pradyumna, vomitted blood and lost his conciousness (13). Seeing it the divine Krishna, the slayer of his enemies, blew his Panchajanya conch as if consoling his son. At the sound of that Panchanjanya bow the highly powerful Pradyumna revived and stood up. O Bhārata, beholding Pradyumna consoled, all the worlds especially Indra and Keshava were greatly delighted (14-15).

O Janamejaya, afterwards according to Krishna's desire his discus, set with thousands of sharpened axles and destructive of the Daityas, came into the hand of his son. Saluting the high souled Indra and Upendra he discharged it for destroying his enemy. O Bhārata, that discus, discharged by Nārāyana’s son, separated Vajranābha's head from his body before the very presence of the Daityas (16–18). The dreadful Sunābha, bent upon killing his enemies and taking delight in battles, was killed by Gada in the battle-field although he was very careful. With sharpened arrows Shāmva, the aggrandiser of his enemies, converted in the battle-field, the enemies of the immortals into the family members of Yama. After the destruction of the great Asura Vajranābha, Nikumbha, in fear of Nārāyana, fled to the city of Shatpura (19–21).

In this way, after the irrepressible enemy of the gods, Vajranabha had been slain, the two high-souled Haris came down to the city of Vajra (22). Having consoled the boys and old persons stricken with fear those two foremost of celestials established peace there (23). O king, thereupon following Vrihaspati's advice and consulting (with him) about the present and future (arrangements) the highly powerful and great Indra and Upendra divided Vajranābha's kingdom into four parts. O king, one-fourth of that kingdom, gained by conquest, was given to Jayanta's son Vijaya, one-fourth to Pradyumna's son, one-fourth to Shāmva's son and the remaining one-fourth to Gada's son Chandraprabha (24–26). O king, with great pleasure Sakra and Keshava divided into four parts also the four koti villages and one thousand prosperous branch cities like the town of Vajra of the kingdom of Vajranābha. O hero, the heroic Vāsava and Keshava also divided, into four parts, various warm clothings, deer-skin, cloths and jewels (27–28). Thereupon those heroic kings, the great descendants of Sakra and Mādhava, were annointed there before the Rishis by the gods Sakra and Krishna with the water of Gangā issuing from Vishnu's feet, accompanied with the music of celestial bugles (29–30). Vijaya, from before, could range in the etherial region, Mādhava's descendants, on account of the virtues inherited from their mother, practised it also (31).

Having thus installed them all the Divine Vāsava said to Jayanta "O heroic victor of armies, it behoves you to protect all these kings. O sinless one, of them one is a perpetuator of my race and the other three are born in the family of Keshava. By my command none amongst creatures will be able to kill them. They will acquire practice of going to the celestial region and Dwarakā protected by the Bhaimas through the etherial way. Give them, as they like, elephants born from those of the quarter, horses born from the race of Ucchaisrava and chariots constructed by the celestial Architect himself (32–35). O hero, give Gada and Shāmva two sons of the elephant Airavata capable of coursing in the sky named Shatrunjaya and Ripunjaya by which these two Bhaimas may come here by the etherial way for seeing their sons and may return to the city of Dwaravati protected by the Bhaimas" (36–37).

Having issued this command the divine Purandara returned to the celestial city and the Lord Keshava to Dwarakā (38). The highly powerful Pradyumna, Gada and Shāmva waited there for six months. And after the kingdoms of their sons had been firmly established they returned to Dwārakā (39). O immortal-like king, those kingdoms still exist by the side of the mount Sumeru and will flourish so long the world subsists (40). After the termination of the war of clubs and the departure of the Vrishnis to the celestial region Gada, Pradyumna and Shāmva repaired to the city of Vajra (41). O king, after living there for a long time, they, by their respective virtuous deeds and the favour of Janārddana, the Creator of the world, again returned to the celestial region. O king, I have thus described the history of Pradyumna. It showers blessings, fame and long life and destroys the enemies. Dwaipayana has said that the sons and grandsons, of the persons who reads or hears it, become freed from diseases and multiply riches and health. He also attains to great fame (42-44).

Source: https://archive.org/details/AProseEnglishTranslationOfHarivamsh

Previous | Source | Tamil Translation | Next

Labels

அக்ரூரன் அக்னி அங்கிரஸ் அசமஞ்சன் அதிதி அதிரதன் அநிருத்தன் அந்தகன் அரிஷ்டன் அருந்ததி அர்ஜுனன் அனு அஜபார்ஷன் அஜமீடன் அஸ்தி ஆபவர் ஆயு ஆரியா தேவி ஆஹுகன் இந்திரன் இளை உக்ரசேனன் உக்ராயுதன் உசீநரன் உதங்கர் உத்தவர் உபரிசரவசு உமை உல்பணன் உஷை ஊர்வசி ஊர்வர் ஏகலவ்யன் ஔர்வர் கக்ஷேயு கங்கை கசியபர் கண்டரீகர் கண்டாகர்ணன் கண்டூகன் கதன் கபிலர் கமலாதேவி கம்ஸன் கருடன் கர்க்கர் கர்ணன் காதி காந்திதேவி கார்த்தவீர்யார்ஜுனன் காலநேமி காலயவனன் காலவர் காளியன் கிருஷ்ணன் குசிகன் குணகன் குணவதி கும்பாண்டன் குரோஷ்டு குவலயாபீடம் குவலாஷ்வன் கூனி கைசிகன் கைடபன் கோடவி சகடாசுரன் சக்ரதேவன் சங்கன் சததன்வன் சத்யகர்ணன் சத்யகர்மன் சத்யபாமா சத்ருக்னன் சத்வதன் சந்தனு சந்திரவதி சந்திரன் சம்பரன் சரஸ்வதி சனத்குமாரர் சன்னதி சாணூரன் சாத்யகி சாந்தீபனி சாம்பன் சால்வன் சிசுபாலன் சித்திரலேகை சித்திராங்கதன் சிருகாலன் சிவன் சுக்ரன் சுசீமுகி சுநாபன் சுனீதன் சூரன் சூரியன் சைசிராயணர் சௌதி டிம்பகன் தக்ஷன் தசரதன் தந்தவக்ரன் தமகோஷன் தரதன் தன்வந்தரி தாரை திதி திதிக்ஷு திரிசங்கு திரிவிக்ரை திருமிலன் திரையாருணன் திலீபன் திவோதாஸன் துந்து துந்துமாரன் துருவன் துர்வாசர் துஷ்யந்தன் தூம்ரவர்ணன் தேவகன் தேவகி தேவாவ்ருதன் தேனுகன் நந்தன் நந்தி நரகாசுரன் நரசிம்மன் நஹுஷன் நாரதர் நாராயணன் நாராயணி நிகும்பன் நிசுந்தன் நித்ராதேவி நீபன் பஞ்சஜனன் பத்மாவதி பத்ரன் பப்ரு பயோதன் பரசுராமர் பரதன் பரத்வாஜர் பலராமன் பலி பாணன் பார்வதி பானு பானுமதி பிரதீபன் பிரத்யும்னன் பிரபாவதி பிரமர்த்தனன் பிரம்மதத்தன் பிரம்மன் பிரலம்பன் பிரவரன் பிரஸேனன் பிரஹலாதன் பிராசேதஸ் பிராப்தி பிருது பிருதை பிருஹதாஷ்வன் பிருஹஸ்பதி பீஷ்மகன் பீஷ்மர் புதன் புரூரவன் பூதனை பூமாதேவி பூரு பூஜனி பௌண்டரகன் மதிராதேவி மது மதுமதி மயன் மனு மஹாமாத்ரன் மாயாதேவி மாயாவதி மார்க்கண்டேயர் மித்ரஸஹர் முசுகுந்தன் முரு முருகன் முஷ்டிகன் யசோதை யது யயாதி யுதிஷ்டிரன் ரஜி ராமன் ருக்மவதி ருக்மி ருக்மிணி ரேவதி ரைவதன் ரோஹிணி லவணன் வசிஷ்டர் வராகம் வருணன் வஜ்ரநாபன் வஸு வஸுதேவன் வாமனன் வாயு விகத்ரு விசக்ரன் விதர்ப்பன் விப்ராஜன் விப்ருது வியாசர் விரஜை விருஷ்ணி விஷ்ணு விஷ்வாசி விஷ்வாமித்ரர் விஷ்வாவஸு விஸ்வகர்மன் வேனன் வைசம்பாயனர் வைவஸ்வத மனு ஜயந்தன் ஜராசந்தன் ஜனமேஜயன் ஜனார்த்தனன் ஜஹ்னு ஜாம்பவான் ஜியாமோகன் ஜ்வரம் ஸகரன் ஸத்யபாமா ஸத்யவிரதன் ஸத்ராஜித் ஸத்வான் ஸஹஸ்ரதன் ஸ்ரீதாமன் ஸ்ரீதேவ ஸ்வேதகர்ணன் ஹம்சன் ஹயக்ரீவன் ஹரி ஹரியஷ்வன் ஹரிஷ்சந்திரன் ஹிரண்யகசிபு ஹிரண்யாக்ஷன்