Saturday 27 June 2020

DEATH OF ARISTHA | VISHNU PARVA SECTION - 76 - 021

CHAPTER LXXVI

(DEATH OF ARISTHA)


Krishna killing Aristhasura

VAISHAMPAYANA said: - One day in the first part of the night while Krishna was sporting, the dark-hued Dānava, Aristha by name, assuming the form of an infuriated bull and resembling Death himself, was seen there terrifying all the inmates of the cow-sheds (1). His body was like extinguished ember and cloud, his horns were sharpened, his eyes were effulgent like the sun, his feet were endued with sharpened hoops and his hump was extremely hard (2). He was repeatedly licking his lips with his tongue and moving his tail with pride. And for breaking down many palaces with his hump it became exceedingly hardened (3). Incapable of being repulsed on account of his own huge body, with his body covered with excreta and urine, that Dānava, of huge waist, fleshy mouth, hard knees and long abdomen, terrified all the cows with his skin hanging from his neck and horns (4-5). That Daitya Aristha, of huge body, the slayer of inimical bulls and the injurer of the cows, assuming the form of bull, was running about in the cow-sheds and pasture grounds. His face was marked with strokes against the trees and his horns were adorned as is for a fight (6-7). He used to approach the kine, when big with their young ones and cause abortion and used to know them immediately after their delivery (8). Without fighting with the bulls and cows that irrepressible, and dreadful Daitya, always intent on striking them with his horns, could not derive pleasure in pasture grounds (9).

Accidentally on that day, the proud bull, under the influence of Vaivaswān (the regent of the departed),: came before Keshava (10). Divesting the cow-sheds of bulls, calves and young bulls that one, elated with proud, used to assail the kine (11). At that time, that one of wicked soul, under influence of Vaivaswān, terrified the cows that were near Krishna roaring like a cloud accompanied by Indra's thunderbolt. Thereat striking his palms and setting up a leonine shout Govinda ran after him, increasing the anger of the demon in the shape of a bull. Beholding Krishna and enraged with the sound of the strokes of his palms against his arms, moving his tail and expanding his eyes in delight that bull issued out a shout expressing his desire for fight. Beholding that wicked demon of the form of a bull approach Krishna did not move out from where he stood and rather remain there firm like a mountain (12-15). With a view to slay Krishna, that bull too, raising up his face and aiming at his belly, came there quickly (16). Vasudeva, resembling a bull, confronted that irrepressible and collyruim like bull before him (17). As a bull faces a huge bull so Arishtha met Krishna and from his nostril came out foams with a sound (18). Thereupon Krishna and the bull confronting each other they appeared like two clouds, touching each other in the rains (19). Placing his feet on the space between the horns Krishna humiliated his pride and struck him at the neck resembling the sky (20). Then uprooting his left horn resembling the rod of Yama he struck him on the face with it; thereat that foremost of bulls breathed his last (21). With his horns, head and shoulders shattered that demon fell down vomiting blood like a cloud sending down showers (22).

Thereupon beholding the proud Dānava in the shape of a bull slain by Govinda all the people began to eulogise him exclaiming "well done! well done!" (23). Slaying that bull-demon in that moon light the lotus-eyed Upendra again engaged in sport (24). Like the immortals adoring their king in the celestial region the Gopas began to worship delightedly the lotus-eyed Krishna.(25).

Source: https://archive.org/details/AProseEnglishTranslationOfHarivamsh

Previous | Source | Tamil Translation | Next

Labels

அக்ரூரன் அக்னி அங்கிரஸ் அசமஞ்சன் அதிதி அதிரதன் அநிருத்தன் அந்தகன் அரிஷ்டன் அருந்ததி அர்ஜுனன் அனு அஜபார்ஷன் அஜமீடன் அஸ்தி ஆபவர் ஆயு ஆரியா தேவி ஆஹுகன் இந்திரன் இளை உக்ரசேனன் உக்ராயுதன் உசீநரன் உதங்கர் உத்தவர் உபரிசரவசு உமை உல்பணன் உஷை ஊர்வசி ஊர்வர் ஏகலவ்யன் ஔர்வர் கக்ஷேயு கங்கை கசியபர் கண்டரீகர் கண்டாகர்ணன் கண்டூகன் கதன் கபிலர் கமலாதேவி கம்ஸன் கருடன் கர்க்கர் கர்ணன் காதி காந்திதேவி கார்த்தவீர்யார்ஜுனன் காலநேமி காலயவனன் காலவர் காளியன் கிருஷ்ணன் குசிகன் குணகன் குணவதி கும்பாண்டன் குரோஷ்டு குவலயாபீடம் குவலாஷ்வன் கூனி கைசிகன் கைடபன் கோடவி சகடாசுரன் சக்ரதேவன் சங்கன் சததன்வன் சத்யகர்ணன் சத்யகர்மன் சத்யபாமா சத்ருக்னன் சத்வதன் சந்தனு சந்திரவதி சந்திரன் சம்பரன் சரஸ்வதி சனத்குமாரர் சன்னதி சாணூரன் சாத்யகி சாந்தீபனி சாம்பன் சால்வன் சிசுபாலன் சித்திரலேகை சித்திராங்கதன் சிருகாலன் சிவன் சுக்ரன் சுசீமுகி சுநாபன் சுனீதன் சூரன் சூரியன் சைசிராயணர் சௌதி டிம்பகன் தக்ஷன் தசரதன் தந்தவக்ரன் தமகோஷன் தரதன் தன்வந்தரி தாரை திதி திதிக்ஷு திரிசங்கு திரிவிக்ரை திருமிலன் திரையாருணன் திலீபன் திவோதாஸன் துந்து துந்துமாரன் துருவன் துர்வாசர் துஷ்யந்தன் தூம்ரவர்ணன் தேவகன் தேவகி தேவாவ்ருதன் தேனுகன் நந்தன் நந்தி நரகாசுரன் நரசிம்மன் நஹுஷன் நாரதர் நாராயணன் நாராயணி நிகும்பன் நிசுந்தன் நித்ராதேவி நீபன் பஞ்சஜனன் பத்மாவதி பத்ரன் பப்ரு பயோதன் பரசுராமர் பரதன் பரத்வாஜர் பலராமன் பலி பாணன் பார்வதி பானு பானுமதி பிரதீபன் பிரத்யும்னன் பிரபாவதி பிரமர்த்தனன் பிரம்மதத்தன் பிரம்மன் பிரலம்பன் பிரவரன் பிரஸேனன் பிரஹலாதன் பிராசேதஸ் பிராப்தி பிருது பிருதை பிருஹதாஷ்வன் பிருஹஸ்பதி பீஷ்மகன் பீஷ்மர் புதன் புரூரவன் பூதனை பூமாதேவி பூரு பூஜனி பௌண்டரகன் மதிராதேவி மது மதுமதி மயன் மனு மஹாமாத்ரன் மாயாதேவி மாயாவதி மார்க்கண்டேயர் மித்ரஸஹர் முசுகுந்தன் முரு முருகன் முஷ்டிகன் யசோதை யது யயாதி யுதிஷ்டிரன் ரஜி ராமன் ருக்மவதி ருக்மி ருக்மிணி ரேவதி ரைவதன் ரோஹிணி லவணன் வசிஷ்டர் வராகம் வருணன் வஜ்ரநாபன் வஸு வஸுதேவன் வாமனன் வாயு விகத்ரு விசக்ரன் விதர்ப்பன் விப்ராஜன் விப்ருது வியாசர் விரஜை விருஷ்ணி விஷ்ணு விஷ்வாசி விஷ்வாமித்ரர் விஷ்வாவஸு விஸ்வகர்மன் வேனன் வைசம்பாயனர் வைவஸ்வத மனு ஜயந்தன் ஜராசந்தன் ஜனமேஜயன் ஜனார்த்தனன் ஜஹ்னு ஜாம்பவான் ஜியாமோகன் ஜ்வரம் ஸகரன் ஸத்யபாமா ஸத்யவிரதன் ஸத்ராஜித் ஸத்வான் ஸஹஸ்ரதன் ஸ்ரீதாமன் ஸ்ரீதேவ ஸ்வேதகர்ணன் ஹம்சன் ஹயக்ரீவன் ஹரி ஹரியஷ்வன் ஹரிஷ்சந்திரன் ஹிரண்யகசிபு ஹிரண்யாக்ஷன்